Posts

İstanbul gibi yerden göğe betona bulanmış bir metropolde dahi, kiralık ev bulamamak gibi bir becerim olduğunun farkına varmam için bir kaç sefer şehri arşınlamam gerekti. Aslında işe gidip gelme gibi dertleri yoksa insanın, ya da her ay tıkır tıkır ev sahibine sayacağı kuruşların hesabını yapmıyorsa belki de çok problem değildir bu süreç. Lakin benim için öyle olmadı, çevremden gelen uyarılara rağmen ev bakmaya başladığım ilk, bilemedin ikinci hafta istediğim gibi bir ev bulabileceğimi düşünüyordum....

Sınav bizim işimiz demem boşuna değil, uzun süredir sevgili kontenjanından çok farklı sınavlara (ales, üds, kpss, kpds) refakatçi olarak iştirak ediyorum. Bu süreçte gözlemlediklerimden yola çıkarak ne sınavı yapanlar ne de o sınavlara girenlerden geleceğe dair umutlanamıyorum. ÖSS (öğrenci seçme sınavı) ve KPSS (kamu personeli seçme sınavı) sınavlarındaki kopya skandallarından sonra muhtemelen bu olaylarda büyük payı olan yetkililer tarafından alınan kararlar doğrultusunda sınava bozuk para, araba anahtarı, akbil, küpe, alyans vb....

Eğer güneşin pek uğramadığı memleketlerden birinde yaşasaydım(ki buna yaşamak denir mi tartışılır) muhtemelen çok mutsuz bir insan olurdum. Neyse ki öyle bir durum yok ve güneş bize yüzünü göstermekte çok nazlı davranmıyor. Kış aylarında olsa bile arasıra uğruyor, günümüze neşe katıyor. Mitolojiyle pek aram olduğu söylenemez lakin en sevdiğim karakterlerinden biri olan Helios’un arabasına atlayıp dünyayı dolaşmak isterdim. Güneş nereye ben oraya 🙂

Sigarayı kesin olarak bırakmaya karar vermeden önce defalarca bıraktım. Ardını arkasını düşünmeden. Bırakırken de genelde “şu paket de bitsin de öyle bırakırım”, “yeni yılda sigarayı bırakıyorum”, “pazartesi kesin bırakacağım şu illeti” gibi cümleler kurmadan, aklıma geldiği anda elimdeki sigara paketini buruşturup en yakın çöpe atar, bırakırdım. Sonrası sigara içenlere atılan pis bakışlar, bir süre çay, kahve ve biradan uzak durmalar. Sinir krizler ve panik ataklarla geçen bir süreç ve kısır bir döngü....

Sabah akşam metrobüs denen sabır aracını kullanan bir faninin kafasındaki düşünce bulutlarından sadece bir kaçı; Metrobüs resmi kıyafeti mayo/bikini olarak düşünülmüş olmalı yoksa içerisi neden bu kadar sıcak. Bir insanı gerçekten tanımak için onunla alışverişe çıkmak/alışveriş yapmak OUT metrobüse binmek IN. Metrobüste herkes kendi için vardır, acırsan ölürsün. Ayakta da olsa metrobüste kitabımı çıkarıp okuyabildiğim anlarda kendimi şanslı sayıyorum. Araba almak istiyorsunuz ama çekinceleriniz mi var, sabah 08:30 metrobüs seansımıza bekleriz efenim....